آسمون آبی آبی آبی
سلام امروز با یکی از داستان های پند آموز خودم اومدم تا وبلاگ رو آپدیت کنم. بسمه تعالی روزی خیاطی نزد پادشاهی رفت و به او گفت: بنده حاضرم در قبال دریافت دستمزد و داشتن امکانات برای شما لباسی بدوزم که فقط حلال زادگان بتوانند آن را ببینند!!! و حرامزادگان از دیدن آن لباس بر تن شما ناتوان باشند! پادشاه پس از کمی تفکر رو به خیاط کرد و پیشنهاد او را پذیرفت اما شرط کرد که در صورت انجام ندادن یا جازدن در این کار شگفت آور او را به دست جلادان خواهد سپرد... خیاط پس از تقبل کردن این کار . قرار شد تا از فردا کارش را به مدت دو ماه شروع کند........... روزها از پی هم می گذشتند و به روز موعود نزدیکتر می شدند. یک روز صبح شاه به وزیرش گفت که به کارگاه خیاط برو و سراغی از لباس سفارش داده شده بگیر. وزیر به کارگاه رفت و در آنجا مشاهده نمود که تمامی اسباب و وسایل دوخت لباس و همچنین زیر دستان و شاگردان خیاط در حال کار هستند و اما اثری از لباس نیست! و در همان موقع وزیر به حرامزادگی اش پی برد اما برای حفظ آبرویش به کاخ رفت و بسیار از لباس شاه تعریف و تمجید نمود که شاه حیرت زده شد و در آن لحظه به دو چیز مرحبا گفت: 1. خیاط کار درست و ماهر 2.مادر وزیر که به هرکسی نداده!!!! از شوخی که بگذریم بالاخره روز موعود فرا رسید و لباس را به کاخ شاه آوردند و تحویل او دادند. شاه اثری از لباس نمی دید خود را به آن راه زد و بسیار اظهار خشنودی از داشتن چنین لباسی کرد... و اما قرار شد تا فردا لباس را در میان جمع انبوه مردم بپوشد تا هم از کار خیاط قدردانی شود و هم مردم به حلال یا حرامزادگی خود پی ببرند(منظور از خاطرت ننشون). شاه به میدان شهر وارد شد و تمامی مردم او را بصورت لخت نظاره کردند اما از ترس آبرویشان جیک نزدند. اما ناگهان کودکی علی رغم تلاش های مادرش برای ساکت کردن او بچه به صدا درامد و از لخت بودن شاه گفت. ناگهان همه به طرف او برگشتند و با هم یکصدا گفتند : آری پادشاه که لخت است! اما دیگر کار از کار گذشته بود چون خیاط در جشن شرکت نکرده . به همراه دستمزد خود در صد فرسخی شهر بود و از همه مهمتر آبروی پادشاه نیز میا مردم رفته بود! جالب بود مگه نه؟ خوشحال میشم نقطه نظراتتون رو راجع به داستانم بدونم.
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
به وبلاگ خودتون خوش اومدید. اینو قفط برای دوستای اینترنتی گلم ساختم و بس!
